Pęk pluszowych misiów zamiast kapelusza, croissant na szyi i ogromna czapka-szybowiec. To tylko skrót przerysowanej, przekomicznej i, nie boję użyć się tego słowa, przedziwnej jubileuszowo-sentymentalnej kolekcji włoskiej marki Moschino. Skondensowanie paradoksalnego, krzyczącego, a mimo to eleganckiego kiczu na jednym wybiegu wydaje się wiernie oddawać filozofię nieżyjącego już założyciela domu. Ubrania proponowane przez Moschino miały być zakwestionowaniem wysokiego krawiectwa, zaprzeczeniem bufonowatej mody. Jednak permanentna przerysowana konstrukcja pokazów pokazuje, że przez trzydzieści lat istnienia marki, to, co miało być na początku pewnego rodzaju luźnym dowcipem, stało się pożądanym kabaretem. Analizując poszczególne detale, spróbuję zrozumieć, dlaczego taki bezczelny, bezpośredni humor odnosi w "wielkim świecie mody" ogromny sukces.
